Column: Als je klaagt over anderen, klaag je eigenlijk over jezelf
Verduurzaming moet. Ik heb er zelfs een dagtaak van gemaakt als Programma Manager Duurzaamheid bij Croonwolter&dros bij de divisie Infra. In die rol kom ik Rijkswaterstaat vaak tegen als opdrachtgever. Rijkswaterstaat heeft, net als wij, grote verduurzamingsambities. Tegelijk zie ik hoe de contractuele voorwaarden en specifieke eisen die Rijkswaterstaat stelt aan elektrotechnische- en werktuigbouwkundige installaties een rem zetten op verduurzaming. Hiermee blijven de mogelijkheden onbenut om het energieverbruik van objecten als tunnels en sluizen te reduceren, of om innovatieve en duurzame materialen toe te passen.
Rijkswaterstaat beseft dit ook, en is de laatste jaren hard bezig om via allerlei trajecten de contracten te verduurzamen. Toch kregen wij laatst via een kennisplatform weer een vraag vanuit Rijkswaterstaat om op redelijk basale wijze aan te geven welke eisen ons er nu van weerhouden om duurzamer te bouwen. Dit deed mij realiseren dat Rijkswaterstaat kennelijk nog steeds kennis van bouwbedrijven nodig heeft om een duurzame opdrachtgever te zijn, en moet afwijken van haar huidige werkwijzen en processen om deze kennis te benutten. Dit verbaast me. Als we de duurzaamheidsdoelstellingen voor 2030 willen behalen, dan zou Rijkswaterstaat nu toch exact moeten weten hoe ze duurzaamheid zo goed mogelijk de ruimte geven via hun contracten?
Vervolgens stelde ik mij de vraag of wij het, als bouwbedrijven, veel beter doen? Ook wij hanteren lijvige en bureaucratische processen, die innovatie niet echt stimuleren en stammen uit een tijd met heel andere uitdagingen dan de huidige. Iets waar je bijna noodgedwongen van af moet wijken om snel te verduurzamen.
Voor mij was dit een belangrijk realisatiemoment. Velen van ons in de bouw blijven naar de opdrachtgever wijzen, maar we kunnen ook een voorbeeld nemen aan Rijkswaterstaat. Ook wij moeten over de grenzen van onze eigen bedrijfsvoering heen kijken en blijven zoeken naar nieuwe mogelijkheden om te verduurzamen. Zo lang we duurzaamheid op nummer één zetten. Dan moeten we niet belanden in discussies over wie wat doet, maar vooral slim gebruikmaken van de beschikbare kennis en deze kennis snel ontsluiten richting toekomstige projecten. Misschien halen we dan 2030 nog?
OTAR - december 2022