Wereldse Verhalen - Bert Hoogendijk

Het jubileumjaar van Croonwolter&dros draait om de mensen die ons maken tot wie we zijn. Een van die mensen is Bert Hoogendijk, die zijn loopbaan bij ons begon in 1975, tijdens het 100-jarig jubileum van het bedrijf. 

In 2025, bij het 150-jarig bestaan van Croonwolter&dros, viert hij zijn eigen 50-jarig jubileum en gaat hij met pensioen. Bert heeft alles gezien en meegemaakt: van vakmanschap met de hand tot digitale innovaties. Met trots werkte hij aan iconische projecten zoals de Velsertunnel en de Rottemerentunnel, altijd vanuit de overtuiging dat je werk écht goed moet zijn. Overal in Nederland zijn de sporen van Berts werk zichtbaar. Zijn verhaal laat zien hoe Croonwolter&dros door de jaren heen trouw is gebleven aan vakmanschap, innovatie en de mensen. Hij deelt graag zijn inzichten – een inspirerend verhaal van een echte vakman die binnenkort het stokje overdraagt aan de volgende generatie. 

"Van jubileum tot jubileum: 50 jaar vakmanschap, toewijding en trots"
Bert Hoogendijk, Hoofduitvoerder Croonwolter&dros

Wat is jouw rol bij Croonwolter&dros en wat houdt het werk van een hoofduitvoerder in? 

"Als hoofduitvoerder ben ik eindverantwoordelijk voor het realisatieproces buiten en zorg ik dat alles volgens plan verloopt. Dat is een grote verantwoordelijkheid, maar daar groei je in: eerst ervaring opdoen, kijken of het bij je past en dan de stap maken. Zo kom je vanzelf in de rol die bij je past. Wat ik zo leuk vind aan mijn werk is de combinatie van binnen en buiten: je werkt echt tussen de mensen. Dat ligt mij wel."

Hoe lang werk je al bij Croonwolter&dros? 

"Ik begon op mijn zestiende bij Croonwolter&dros, toen het nog H. Croon & Co heette, in 1975, precies in het jaar dat het bedrijf haar 100-jarig bestaan vierde. Inmiddels werk ik hier bijna vijftig jaar. In augustus 2025 vier ik ook mijn eigen jubileum, net als mijn collega Leen van den Berge, met wie ik toevallig precies op dezelfde dag ben begonnen. Ik ben gestart als leerling monteur en heb door de jaren heen alles gedaan wat een monteur nu ook doet. Die praktijkervaring helpt me nog steeds om het werk van mijn collega’s echt te begrijpen. Na 35 jaar in de utiliteit maakte ik rond mijn vijftigste de overstap naar infra. Mijn eerste grote infraproject was de Coentunnel, gevolgd door onder andere de Velsertunnel, de Maastunnel en nu mijn laatste project: de Rottemerentunnel. Wat ik mooi vind aan het werken in de realisatie, is dat je elke 3 à 4 jaar op een ander project werkt, waardoor je steeds nieuwe mensen ontmoet. Het wereldje is klein, dus vroeg of laat kom je elkaar weer tegen."

Wat is je achtergrond?

"Na de LTS ben ik direct gaan werken. Ik heb mijn vakdiploma als monteur gehaald en daarna was het voor mij klaar met school. Ik was nooit echt een studiebol, mijn instelling was: ik doe mijn best en zie wel waar het schip strandt. Ik ben ervan overtuigd dat als je ergens voor wilt gaan en je zet je er volledig voor in, je ver kunt komen in de maatschappij. Met de juiste ambitie en inzet lukt het je. De praktijk blijft voor mij nog altijd de beste leerschool."
 

Wat trok je destijds aan in de technologie- en ingenieurswereld? En wat sprak je specifiek aan in het werk bij Croonwolter&dros?

"Ik werk hier nu bijna 50 jaar en één van de dingen die me altijd heeft verrast en enorm aanspreekt, is hoe sociaal Croonwolter&dros als bedrijf is. Het is altijd goed geweest voor het personeel, met fijne collega’s en een prettige werksfeer. Dat is ook de reden dat ik hier ben blijven hangen; ik heb Croonwolter&dros altijd als een ontzettend fijn bedrijf ervaren - en dat voel ik nog steeds! Volgend jaar zwaai ik af en eerlijk gezegd vind ik dat best moeilijk, want we hebben samen zoveel mooie momenten beleefd." 

Wat waren je eerste indrukken van het vakmanschap toen je begon? 

"Vroeger moest je al écht vakwerk afleveren, daar werd niet aan getornd. Bij kantoorpanden met een systeemplafond bijvoorbeeld, moest alles perfect afgewerkt zijn. Je moest je altijd aan de norm houden en alles moest kaarsrecht zitten. Als je iets doet, moet het goed zijn - dat werd ons echt met de paplepel ingegoten. Het heeft me gevormd tot de uitvoerder die ik nu ben."

Waarom heb je destijds voor dit bedrijf gekozen?

"Ik solliciteerde destijds bij meerdere elektrotechnische bedrijven, maar omdat ik nog maar 16 was en twee dagen per week naar school moest, namen ze me niet aan. Croon & Co deed dat wel. Toen ik 17 werd, hoefde ik niet meer volledig naar school en ging ik volwaardig in dienst. Croon & Co was een bedrijf dat volop in ontwikkeling was. Ik begon in de utiliteit – kantoren, ziekenhuizen, woningbouw – wat ik erg leuk vond. De industrie trok me minder, dus ik bleef in de utiliteit werken totdat ik rond mijn vijftigste de overstap maakte naar infra. Daar heb ik ontzettend veel geleerd; tunnels en kantoorpanden zijn onvergelijkbaar. Ik was nieuw in de wereld van infra, maar collega’s legden me alles haarfijn uit. Door gebruik te maken van elkaars kennis kom je verder. En je moet zeker ook de kennis van jongere mensen benutten, dat houd je scherp," zegt hij lachend.

Hoe heb je het vakmanschap en de technologie zien veranderen?

"De technologie en het gereedschap zijn sterk veranderd door de jaren heen. Waar we ooit werkten met simpele boormachines, is nu bijna alles efficiënter en geautomatiseerd. Ook de regelgeving verandert continu en daar gaan we natuurlijk in mee. Zowel in de utiliteit als in infra heb ik deze ontwikkelingen altijd van dichtbij gevolgd en moeten toepassen. Digitalisering heeft een enorme vlucht genomen. Zelf ben ik van de papieren tekeningen – ik zie graag precies wat er moet gebeuren. Nu is alles digitaal, zoals met BIM-modellen, waarmee alles in een tunnel nauwkeurig wordt uitgemeten zonder dat het handmatig hoeft. Dat is prachtig, maar soms is een papieren tekening ook erg handig bij het aansluiten. Toch denk ik dat over vijf jaar de nieuwe generatie bijvoorbeeld met een iPad de tunnel inloopt."

Kun je een project noemen dat je bijzonder vond of waar je trots op bent in je carrière?

"Ik heb eigenlijk alleen maar mooie projecten mogen doen, dat meen ik echt. Van de AIVD-verbouwing in Zoetermeer tot iconische kantoorpanden zoals de Koopgoot en de Haagse Poort in Rotterdam. En in de infra: bijna alle grote tunnels in Nederland, zoals de Maastunnel, de Velsertunnel, de Coentunnel en nu de eerste energieneutrale tunnel, de Rottemerentunnel. Ik ben trots op elk van deze projecten. In mijn beginjaren reisde ik het hele land door voor de vervanging van AMRO-bankfilialen, vaak weken van huis. Het was intensief, maar mooi werk dat je samen deed. Als hoofduitvoerder zorg ik voor samenwerking, korte lijnen en een goede sfeer. Dat maakt het werk waardevol, vooral bij complexe projecten waar planning essentieel is. Wat ik nu wel zie, is dat de nieuwe aanwas in de techniek terugloopt. Jongeren met een elektro-diploma zijn er steeds minder en daardoor wordt er steeds meer uitbesteed. De grovere werkzaamheden worden vaak door onderaannemers gedaan. Het is mijn verantwoordelijkheid om te zorgen dat alles goed verloopt en dat er een strakke planning is, vooral bij complexe projecten zoals de tunneltechnische installaties waar veel raakvlakken zijn tussen ons en de aannemers."

Wat vind je zo mooi aan het werken aan zulke projecten?

"Je doet het altijd met elkaar; je bouwt niets alleen. Een goede uitvoerder creëert saamhorigheid en zorgt dat iedereen samenwerkt. Het mooiste moment is wanneer je samen terugkijkt en met trots een project afsluit dat je gezamenlijk hebt neergezet. Dat geeft echt voldoening." 

Wat maakt het team en je collega’s bijzonder voor jou?

"Ik kan met iedereen goed opschieten en dat is ook belangrijk voor mijn werk. Natuurlijk heb je wel eens meningsverschillen, maar als je naar elkaar luistert en openstaat voor elkaars ideeën, kom je samen verder. Ik heb een goede band met iedereen, ongeacht wie het is. De saamhorigheid binnen ons team is groot. Zo ga ik af en toe skiën met uitvoerders van Utiliteit en Civiel, maar soms ook met mijn eigen collega’s. Even ontspannen met een biertje erbij en elkaar in een andere setting leren kennen. Dat geeft echt een positieve sfeer en versterkt de samenwerking."

Zijn er mensen binnen het bedrijf die jou bijzonder hebben geïnspireerd of een belangrijke rol hebben gespeeld?

"Absoluut. Mijn leermeester Cor Jongenengel was een grote inspiratie, maar ik heb ook van andere leidinggevenden veel geleerd. Ze hielden je scherp en zorgden ervoor dat je altijd je best deed. Mooi en netjes werk leveren stond centraal. We werden opgevoed met de mentaliteit: ‘werken, niet zeiken.’ Als ik iets maakte, moest ik trots kunnen zijn op het eindresultaat. Als het niet goed was, werd ik erop aangesproken en moest ik het opnieuw doen.

Hoe zie je de toekomst van Croonwolter&dros met de nieuwe generatie die het stokje overneemt?

"In de loop der jaren is er veel veranderd, niet alleen in de techniek maar ook in de manier van communiceren. Tegenwoordig werken we met mensen uit allerlei culturen en spreken we vaak meerdere talen op de werkvloer. Dat kan de communicatie soms lastiger maken, vooral bij technische onderwerpen. Maar ik ben blij dat er mensen zijn die het werk willen doen en zich inzetten, ook al brengt dat soms uitdagingen met zich mee. Als ik kijk naar de toekomst van Croonwolter&dros, heb ik er vertrouwen in dat de nieuwe generatie het bedrijf met verder kan brengen. We scoren als bedrijf hoog op innovatie bij verschillende projecten. We doen het goed en ik weet zeker dat de volgende generatie daarin verder bouwt. Wat me wel zorgen baart, is hoe we deze groei kunnen blijven invullen met genoeg vakmensen. De aanwas is gering in de hele sector. Steeds vaker werken we met andere aannemers samen, wat planning en samenwerking extra belangrijk maakt. Toch draag ik het stokje met een goed gevoel over. Mijn advies aan de nieuwe generatie is om samenwerking en saamhorigheid te blijven koesteren en trots te zijn op ons vak." 

"Bij Croonwolter&dros werken betekent bijdragen aan de maatschappij, met projecten die Nederland veiliger, duurzamer en beter maken."
Bert Hoogendijk, Hoofduitvoerder Croonwolter&dros

Hoe zie jij de impact van jouw werk op de maatschappij, bijvoorbeeld op het gebied van duurzaamheid of veiligheid? 

"De technieken die we tegenwoordig toepassen, zijn echt hightech. Vooral binnen infra zie je dat er momenteel veel projecten zijn die gerenoveerd moeten worden en in Nederland is de veiligheid binnen infrastructuur en gebouwen goed op orde. Alles wordt daarnaast steeds duurzamer. Kijk bijvoorbeeld naar zonnepanelen: we realiseren nieuwe parken en zijn bij projecten zoals Rottemerentunnel bezig met zonnepanelen en accupakketten om ook de omliggende woningen van duurzame energie te voorzien. Ook binnen kantoren werken we aan verduurzaming, bijvoorbeeld met warmtesystemen en warmtepompen. Onze werktuigkundige tak speelt daar een grote rol in."

Wat hoop je dat jouw bijdrage is geweest aan het succes en groei van het bedrijf?

"In de afgelopen 50 jaar ben ik gelukkig bijna nooit ziek geweest en heb ik altijd geprobeerd mijn werk zo goed mogelijk te doen. Ik denk dat ik daarin geslaagd ben. Daarnaast heb ik geprobeerd een positieve sfeer te creëren binnen het bedrijf en de onderlinge verbinding te versterken. Dat je het écht samen doet, daar geloof ik in. Samen met mijn collega’s, niet alleen, heb ik bijgedragen aan het succes van Croonwolter&dros. Wat ik altijd belangrijk heb gevonden, is om ook mijn mening te geven als iets beter kan - wel op een positieve manier: positieve weerstand noem ik dat, vertelt hij lachend. Kijk, je kunt uiteindelijk niet meer doen dan je best en dat heb ik hier altijd met plezier gedaan." 

Als je één advies aan de nieuwe generatie zou kunnen geven, wat zou dat zijn?

"Zet je schouders eronder en blijf altijd positief. Speel niet op de man en houd het gesprek werkgerelateerd. Blijf altijd met elkaar praten en zoek samen naar oplossingen. Als je iets wilt bereiken, moet je er echt voor gaan. En vergeet niet om veel met elkaar te lachen - dat maakt alles beter. Als je op die manier werkt, kun je later met een goed gevoel terugkijken."

Wat is het leukste moment van je dag?

"Het leukste moment is toch wel 's ochtends vroeg, rond 7 uur, als we lekker lopen te dollen. Ik ben inmiddels 65, maar ik werk samen met jongere jongens en we hebben altijd veel lol. Vaak heb ik al pijn in mijn buik van het lachen voordat de dag goed en wel is begonnen. Voor mij geldt: een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. En je moet zelf de slingers ophangen. Maak er zelf wat van, dat is echt belangrijk."

Wat verwacht je van het jubileumjaar?

"Ik ga het jubileumfeest zeker meepakken. Ik verwacht dat ze er iets groots van gaan maken. Wat ze ook organiseren, ik ben erbij. Dit wil ik zeker nog wel meemaken! Daarna ga ik met pensioen. Dan ga ik volop genieten van mijn hobby, skiën, en samen met mijn kinderen en kleinzoons de berg af. Zolang mijn gezondheid goed blijft, is dat voor mij het grootste geluk."